کد مطلب:150220 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:232
عدم انحلال در فرهنگ کفر
بسم الله الرحمن الرحیم
«السلام علی الحسین؛ و علی علی بن الحسین؛ و علی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین»
سلام بر همه ی این سرورانی كه راه زندگی كردن را در سخت ترین مراحل به ما آموختند، تا ما هیچ توجیهی برای رها كردن زندگی دینی در شرایط سخت نداشته باشیم.
در آنچه گذشت تأكید شد كه باید شرایط فرهنگی - اجتماعی زمان حضرت اباعبدالله علیه السلام روشن شود، تا اولا: بفهمیم این نهضت در چه شرایطی شروع شد و شكل گرفت، و ثانیا: این مسئله به خوبی روشن شود كه نهضت اباعبدالله علیه السلام یك نهضت تاریخی است بطوری كه همه تاریخ را فراگرفته، و قصه دشمنان اباعبدالله علیه السلام قصه دشمنان بشریت است. و لذا این جبهه همیشه گشوده است، و هر كس نتواند دشمن خود را بشناسد از خود شكست خورده است. و اگر كسی دشمن خود را شناخت و راهی جز راه اباعبدالله علیه السلام برای مقابله با آن برگزید، بداند چروكیده و مأیوس خواهده گشت و از دشمن خود شكست خواهد خورد.
در جلسات قبل عرض شد كه: امویان با یك چهره خاصی، مقابله با امام حسین علیه السلام را شروع كردند. امویان به نمایندگی معاویه در شام تركیبی شدند از فكر مشركانه و ظاهرپرست رمی ها، و روح تعصب جاهلی اموی. و وقتی این دو طرز فكر تركیب شدند، فكر معاویه ای ساخته می شود. اگر بتوانیم فكر
معاویه ای را بشناسیم عظمت نهضت امام حسین علیه السلام را می شناسیم، وگرنه فقط یك ادعا داریم كه حسین علیه السلام اسلام را نجات داد، اما چگونگی آن را درنمی یابیم.
تأكید ما این است كه اگر روح و فرهنگ معاویه را بشناسید - كه تركیبی از جاهلیت عرب و شرك رمی است - آنوقت می فهمید جبهه حسینی هنوز گشوده است و دشمن امروز شما همان دشمن دیروز اباعبدالله علیه السلام است كه امروز هم با چهره فرهنگی غرب بعد از رنسانس به میدان آمده است به همین جهت عرض كردیم كه رضاخان را غربی ها به سر كار آوردند و اولین كار او مبارزه با جلسات عزاداری اباعبدالله علیه السلام بود، این یك اتفاق نیست بلكه غرب خوب می فهمد كه نابودی اش به نهضت حسین علیه السلام بستگی دارد. هم بی محتوایی فرهنگ غربی با حكمت حسینی خوب روشن می شود - وقتی مرگ تهدیدی برای انسان نباشد - و هم ناتوانی فرهنگ غرب در روش حسینی خوب روشن می شود، وقتی عشقی الهی عامل حركت انسان در زندگی باشد. و حسین علیه السلام چهره ای از دشمن را می شناخت كه اسلام تا ابد از طریق این چهره تهدید می شود و لذا نهضت حسینی است كه می تواند تا قیام قیامت دشمن اسلام را شكست دهد.
انقلاب اسلامی ما هم ادامه همان نهضت حسینی است و دشمن آن هم همان اروپای بعد از رنسانس است. اگر نهضت حسین علیه السلام شناخته شد، دشمن، و راه مبارزه با دشمن را درست می شناسیم. هر كس به اندازه توان خودش از نهضت اباعبدالله معنی زندگی كردن خود را می گیرد. باید هر سال بیشتر تلاش كرد تا این نهضت را فهمید، چرا كه نهضت اباعبدالله علیه السلام مثل قرآن هفتصد بطن دارد. یعنی این نهضت، تمام بشریت را در طول حیاتش تغذیه می كند. عمده آن است كه مكر معاویه ما را نفریبد. معاویه یك شخص نیست؛ یك فرهنگ است.
فرهنگ معاویه بعد از مردن معاویه هم می خواهد اجازه ندهد نهضت اباعبدالله علیه السلام درست فهمیده شود. فرهنگ معاویه ای تلاش می كند نهضت امام را منفی جلوه دهد، و اگر نتوانست، آن را سطحی جلوه می دهد، یعنی از محتوا می اندازد. و شما بدانید سطحی جلوه دادن یك نهضت به اندازه یا بیشتر از منفی جلوه دادنش خطرناك است.
«السلام علی الحسین؛ و علی علی بن الحسین؛ و علی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین»
سلام بر همه ی این سرورانی كه راه زندگی كردن را در سخت ترین مراحل به ما آموختند، تا ما هیچ توجیهی برای رها كردن زندگی دینی در شرایط سخت نداشته باشیم.
در آنچه گذشت تأكید شد كه باید شرایط فرهنگی - اجتماعی زمان حضرت اباعبدالله علیه السلام روشن شود، تا اولا: بفهمیم این نهضت در چه شرایطی شروع شد و شكل گرفت، و ثانیا: این مسئله به خوبی روشن شود كه نهضت اباعبدالله علیه السلام یك نهضت تاریخی است بطوری كه همه تاریخ را فراگرفته، و قصه دشمنان اباعبدالله علیه السلام قصه دشمنان بشریت است. و لذا این جبهه همیشه گشوده است، و هر كس نتواند دشمن خود را بشناسد از خود شكست خورده است. و اگر كسی دشمن خود را شناخت و راهی جز راه اباعبدالله علیه السلام برای مقابله با آن برگزید، بداند چروكیده و مأیوس خواهده گشت و از دشمن خود شكست خواهد خورد.
در جلسات قبل عرض شد كه: امویان با یك چهره خاصی، مقابله با امام حسین علیه السلام را شروع كردند. امویان به نمایندگی معاویه در شام تركیبی شدند از فكر مشركانه و ظاهرپرست رمی ها، و روح تعصب جاهلی اموی. و وقتی این دو طرز فكر تركیب شدند، فكر معاویه ای ساخته می شود. اگر بتوانیم فكر
معاویه ای را بشناسیم عظمت نهضت امام حسین علیه السلام را می شناسیم، وگرنه فقط یك ادعا داریم كه حسین علیه السلام اسلام را نجات داد، اما چگونگی آن را درنمی یابیم.
تأكید ما این است كه اگر روح و فرهنگ معاویه را بشناسید - كه تركیبی از جاهلیت عرب و شرك رمی است - آنوقت می فهمید جبهه حسینی هنوز گشوده است و دشمن امروز شما همان دشمن دیروز اباعبدالله علیه السلام است كه امروز هم با چهره فرهنگی غرب بعد از رنسانس به میدان آمده است به همین جهت عرض كردیم كه رضاخان را غربی ها به سر كار آوردند و اولین كار او مبارزه با جلسات عزاداری اباعبدالله علیه السلام بود، این یك اتفاق نیست بلكه غرب خوب می فهمد كه نابودی اش به نهضت حسین علیه السلام بستگی دارد. هم بی محتوایی فرهنگ غربی با حكمت حسینی خوب روشن می شود - وقتی مرگ تهدیدی برای انسان نباشد - و هم ناتوانی فرهنگ غرب در روش حسینی خوب روشن می شود، وقتی عشقی الهی عامل حركت انسان در زندگی باشد. و حسین علیه السلام چهره ای از دشمن را می شناخت كه اسلام تا ابد از طریق این چهره تهدید می شود و لذا نهضت حسینی است كه می تواند تا قیام قیامت دشمن اسلام را شكست دهد.
انقلاب اسلامی ما هم ادامه همان نهضت حسینی است و دشمن آن هم همان اروپای بعد از رنسانس است. اگر نهضت حسین علیه السلام شناخته شد، دشمن، و راه مبارزه با دشمن را درست می شناسیم. هر كس به اندازه توان خودش از نهضت اباعبدالله معنی زندگی كردن خود را می گیرد. باید هر سال بیشتر تلاش كرد تا این نهضت را فهمید، چرا كه نهضت اباعبدالله علیه السلام مثل قرآن هفتصد بطن دارد. یعنی این نهضت، تمام بشریت را در طول حیاتش تغذیه می كند. عمده آن است كه مكر معاویه ما را نفریبد. معاویه یك شخص نیست؛ یك فرهنگ است.
فرهنگ معاویه بعد از مردن معاویه هم می خواهد اجازه ندهد نهضت اباعبدالله علیه السلام درست فهمیده شود. فرهنگ معاویه ای تلاش می كند نهضت امام را منفی جلوه دهد، و اگر نتوانست، آن را سطحی جلوه می دهد، یعنی از محتوا می اندازد. و شما بدانید سطحی جلوه دادن یك نهضت به اندازه یا بیشتر از منفی جلوه دادنش خطرناك است.